Տրանսպորտային աժիոտաժ

Վանաձոր, 20.03, 18:05, Լաչինի կանգառ

«Օֆ է՜, մինչև բարձրանում ես…»,-հոգոց հանելով մի կին բարձրացավ 3-րդ համարի ավտոբուս, որն ունենալով երեսուն նստատեղ, տեղավորել է կրկնակի թվով ուղևորների:

Ուղևորները իրար սեղմված՝ փորձում են բռնվելու հարմար տեղ գտնել, իսկ ոմանք, կողքիններին հենվելով, բռնվելու կարիք չեն էլ զգում: Եվ այս ամենին ավելանում է դժգոհությունը, երբ վարորդն ամեն կանգառից նոր ուղևորների է տեղավորում: Նստածները յուրաքանչյուր բարձրացողին ուշադիր զննում են և որոշում՝ արժե տեղը զիջել, թե՝ ձևացնել, որ չեն տեսել: Մինչ առաջին նստարանին նստած երիտասարդ կինը կորոշեր՝ տեղ տալ, թե՝ ոչ, բարձրացած կինն ասաց.

-Բալի՛կ ջան, տեղ չե՞ս տալիս՝ նստեմ:

Նստած կինը տեղից վեր կացավ և մի կերպ տեղավորվեց ավտոբուսի դռների մոտ: Բայց դա էլ երկար չտևեց, քանի որ արդեն հաջորդ կանգառն էր, և դռները բացվեցին:

18:08, Շորի շուկայի կանգառ

Բարձրացավ մի կին՝ երեխան գրկին: Առաջին նստարանին նստած կինն առաջարկեց երեխային տալ իրեն, բայց փոքրիկը սկսեց լաց լինել և չգնաց: Մի քանի րոպե անց երրորդ նստարանից մի տղամարդ ձայն տվեց.

-Եկեք ստեղ նստեք, քուրիկ ջան:

Կինը դժվարությամբ հասավ առաջարկված տեղին, իսկ տղամարդը գնաց տրանսպորտի հետևի մաս, որտեղ համեմատաբար ավելի քիչ մարդ կար և հիմնականում հենց տղամարդիկ:

18:11, Ավտոտնակների կանգառ

Հաջորդ կանգառին հասնելու ժամանակն էր. «Կանգառում կպահեք»:

Նա, ով պիտի իջներ, ավտոբուսի վերջում էր, բայց որոշեց իջնել առաջին դռնից և մեջտեղում կանգնածներին հրմշտելով, մի քանիսի ոտքերը տրորելով՝ իջավ:

Մինչ հաջորդ կանգառին հասնելը ամեն ինչ հանգիստ էր… դրսից:

18:15, Փոստի կանգառ

Կանգառից բարձրացան մի տարեց տղամարդ և մի օրիորդ՝ մի քանի տոպրակներ ձեռքին:

-Տու՛ր պահեմ, ազիզ ջան:

-Չէ՛, մերսի, հարմար ա:

-Կարա՞ս մեր մեջտեղը տեղավորվես, նիհար աղջիկ ես:

-Չէ՛, չէ՛, հանգիստ նստեք:

Մինչ նրանք խոսում էին, ուղևորների մի մասի ուշադրությունը գրավել էր մեկ այլ դեպք: Վարորդի հետևի նստարանին նստած տարեց կինը աչքով-ունքով էր անում դռան կողքի մեկտեղանոցին նստած տղային, որ վեր կենա և տեղը տա այն աղջկան: Տղան առաջարկեց նստել, բայց օրիորդը նախընտրեց կանգնել:

18:18, Ճաշարանի կանգառ

Կանգառում իջնում էին ավելի մեծ թվով ուղևորներ, որոնք միմյանց չզիջելով՝ մի մեծ խառնաշփոթ առաջացրին:

-Սպասի՝ անցնեմ, աղջի՛կ ջան:

-Մի վայրկյան, ես էլ եմ իջնում:

-Դե արագացրու:

18:22

Ավտոբուսը գրեթե դատարկվեց, այլևս կանգնած ուղևորներ չկան: Մի քանի վայրկյանների ընթացքում ամեն բան հանդարտվեց ներսում: