суббота, 24 мая 2014 г.

Փոքրիկ նախաձեռնություն՝ ցանկալի արդյունք

Մայիսի 18-ին մի շարք երիտասարդներ հավաքվել էին Վանաձորի Սայաթ Նովայի անվան զբոսայգում: Նպատակը այգին աղբից մաքրելն էր, նախաձեռնողը՝ Մարգարիտա Կոծինյանը:
<<Ընկերներով գնացինք այգի զբոսնելու, տեսանք աղբը։ Անմիջապես առաջարկեցի մաքրել, սակայն նախաձեռնությունն իրականացնելու համար ավելի շատ մարդ էր պետք։ Ֆեյսբուք սոցիալական ցանցում միջոցառում կազմակերպեցի, իսկ արձագանքները սպասել չտվեցին>>,- նշում է նա:
Գովելի է այն, որ, ինչպես փաստեց նախաձեռնության հեղինակը, արձագանքողները շատ էին:
Նախաձեռնությանը միացել էին <<Լոռու երիտասարդ սերունդ>>, <<Լոռեցիների միավորում>>, <<Նախաձեռնող երիտասարդություն, զարգացող համայնք>> հասարակական կազմակերպությունները, Հայաստանի երիտասարդական հիմնադրամի Լոռու մարզային կառույցի անդամները, ուսանողներ, աշակերտներ և քաղաքի աղբահանությամբ մտահոգված այլ քաղաքացիներ:
<<Պետական կառույցներից չեն օգնել, միայն տեղեկացրել ենք, որ աղբահանության մեքենայով գան, տանեն հավաքված աղբը>>,- ասաց Մարգարիտա Կոծինյանը:

Նախաձեռնության մասնակից Յանա Եղշատյանն էլ հավելեց, որ կոնկրետ իր համար կարևոր չէ պետական կառույցների օժանդակությունը: Կարևորը, որ նախաձեռնությունը ծառայի իր նպատակին:



ԵՊՀ-ի այցը ՎՊՀ

Մայիսի 16-ին Վանաձորի Հովհ. Թումանյանի անվան պետական համալսարանն իր հարկի ներքո հյուրընկալել էր Երևանի պետական համալսարանի պատվիրակությանը:
Պատվիրակության կազմում էին ԵՊՀ պրոռեկտոր Ռուբեն Մարկոսյանը, հայ գրականության ամբիոնի վարիչ Սամվել Մուրադյանը, հասարակայնության հետ կապերի բաժնի վարիչ Պապին Մուրադյանը, հրատարակչության տնօրեն Կարեն Գրիգորյանը, հայ բանասիրության ֆակուլտետի դեկան Արծրուն Ավագյանը, ուսանողության հետ տարվող աշխատանքների գծով բաժնի վարիչ Վահագն Վարագյանը և ուսանողական խորհրդի նախագահ Ռաֆիկ Քարամյանը:
Այցի նպատակը ՎՊՀ-ի գրադարանին գրքեր նվիրելն էր: Նվիրաբերվեց շուրջ 120 անուն՝ 212 կտոր բազմաբնույթ գիրք, այդ թվում՝ բառարաններ, մենագրություններ, դասագրքեր և ուսումնամեթոդական ձեռնարկներ:
Ներկաներին ողջունեց ՎՊՀ ուսումնական աշխատանքների գծով պրոռեկտոր Սուսաննա Թումանյանը, որը նշեց, որ այսօր շատ ավելի մեծ պատասխանատվությամբ պիտի լծվեն կրթության գործին՝ առաջին հերթին բարձր օրինակ ունենալով մայր բուհը:
ԵՊՀ պրոռեկտոր Ռուբեն Մարկոսյանը ՎՊՀ պրոֆեսորադասախոսական և ուսանողական կազմին շնորհավորեց բուհի վերանվանման կապակցությամբ և հավելեց. <<Մենք, իսկապես, պետք է փորձենք զարգացնել այն գործընկերությունը, այն համագործակցությունը, որն արդեն իսկ կա մեր համալսարանների, Հայաստանի տարբեր բուհերի միջև>>:

Հանդիպման ավարտին ՎՊՀ-ի ուսանողները, ի նշան երախտիքի, հանդես եկան երաժշտական կատարումներով:

вторник, 1 апреля 2014 г.

Մարտի 20-ը երջանկության միջազգային օրն է

<<Մի՛ վազիր երջանկության ետևից. այն միշտ գտնվում է քո ներսում>>:
                                                                                        
Պյութագորաս


Սուսաննա Խաչատրյանը  գտել է երջանկության նոր բանալի: Երկար տարիներ աշխատելով դպրոցում` երջանկանում էր իր աշխատանքով, աշակերտներով` իր օրը նվիրելով նրանց: Այժմ, երբ միայն տնային տնտեսուհի է, երջանկանում է իր ընտանիքով. <<Աշխատանքային տարիներին երջանիկ էի, որ սիրված ուսուցչուհի էի: Այժմ երջանիկ եմ, որ սիրված մայր եմ և տատիկ: Գիտակցում եմ, որ հենց ընտանիքս է երջանկության բանալին>>:
Յուրաքանչյուրն ունի երջանկության վերաբերյալ իր պատկերացումները: Հոգեբան Տաթև Չոբանյանը  նշում է, որ մարդն այն ժամանակ է լիարժեք երջանիկ, երբ սիրում է կյանքը, սիրում այն ամենը, ինչ կատարվում է նրա շուրջը և շրջապատում է իրեն:
Լուսարար Սևակ  Դարմանջյանը երջանիկ լինելը կապում է Աստծո հետ՝ պարզաբանելով, որ երջանկությունը  ևս գալիս է Աստծուց, և հնարավոր կլինի լինել երջանիկ, երբ ապրես Աստծով:
Իսկ սոցհարցումներն էլ փաստում են հետևյալը, որ վանաձորցիների 90% –ը երջանիկ է ամուր ընտանիք և սիրող երեխաներ ունենալու շնորհիվ: Ոմանց երջանկացնում է սիրած աշխատանքը, ոմանց էլ՝ տնային կենդանիները:
 Հիշոցնենք, որ 2012 թվականից ՄԱԿ-ի որոշմամբ մարտի 20-ը նշվում է որպես երջանկության միջազգային օր: Այն առաջարկել է Բութանի թագավորության բնակիչներից մեկը, իսկ ամսաթվի ընտրության պատճառը հայտնի չէ:

суббота, 22 февраля 2014 г.

Սիրահարների օրը ՎՊՄԻ-ում

Փետրվարի 14-ին ՎՊՄԻ-ի մշակույթի դահլիճում տեղի ունեցավ Սուրբ Սարգսի և Սուրբ Վալենտինի տոներին նվիրված միջոցառում: Բուհի մշակույթի կենտրոնի և ուսանողական խորհրդի կողմից կազմակերպված միջոցառումը կրում էր <<Սրտի երջանիկ րոպեներ>> խորագիրը:

Միջոցառումը մեկնարկեցին տոների խորհուրդն ու նշանակությունը ներկայացնելով, ապա ինստիտուտի ուսանողները հանդիսատեսին տոնական տրամադրություն հաղորդեցին իրենց կատարած երաժշտական կատարումներով, ոմանք ընթերցեցին իրենց իսկ գրած բանաստեղծություններից, անցկացվեցին խաղ–մրցույթներ, որոնց հաղթողները պարգևատրվեցին:
Միջոցառումն առանձնահատուկ էր այնքանով, որ ուսանողները հնարավորություն ունեցան հայտնելու իրենց սիրո մասին. ոմանք՝ բացիկների միջոցով, ոմանք՝ բարձրաձայն:
Ներկաների թվում էին նաև դասախոսներ և ՎՊՄԻ-ի ռեկտոր Գուրգեն Խաչատրյանը, ով շնորհավորեց բոլորին՝ մաղթելով միշտ սիրել և լինել սիրված:
Միջոցառման ավարտին մասնակիցներն ու հանդիսականներն իջան բուհի բակ, որտեղ նրանց էր սպասում սպիտակ ձիով զորավարը՝ սուրբ Սարգիսը: Նա իր օրհնությունը տվեց երիտասարդներին և աղի բլիթներ բաժանեց:
Հանդիսության վերջում ուսանողուհիներից Անահիտ Հանթայանը կիսվեց տպավորություններով. <<Տպավորիչ և հետաքրքիր միջոցառում էր: Մասնակիցները կարողացան հասցնել հանդիսատեսին օրվա խորհուրդը: Թե՛ երգերը, թե՛ սիրային նամակները ստեղծեցին լավ տրամադրություն, բեմում կատարված սիրո խոստովանությունները դրական լիցքեր հաղորդեցին, իսկ օրվա հերոսի հայտնվելը ամբողջական դարձրեց այդ միջոցառումը>>:

Թեյի միջազգային օր

Ամեն տարի դեկտեմբերի 15-ին ամբողջ աշխարհում նշվում է Թեյի միջազգային օրը: Այն նշվում է 2004 թվականից և նպատակ ունի կառավարությունների և մարդկանց ուշադրությունը հրավիրել թեյի վաճառքի հետ կապված խնդիրների վրա:
Տոնը հատկապես նշում են այն երկրները, որոնք թեյի արտադրության և արտահանման գործում մեծ դեր ունեն: Այդ երկրների թվում են Հնդկաստանը, Շրի Լանկան, Բանգլադեշը, Նեպալը և այլն:
Կարծիք կա, որ թեյը, որպես ըմպելիք, պատահականորեն է հայտնաբերվել Չինաստանում, երբ կայսրը թեյի տերևները պատահաբար գցել է եռացող ջրի մեջ: Այդ օրվանից թեյը սկսել է
<< մեծ ճանաչում վայելել >>  Չինաստանում, բայց միայն 17-րդ դարում է << մուտք գործել >> Եվրոպա և Ռուսաստան:
Մինչև օրս էլ թեյը համարվում է շատերի համար սիրելի ըմպելիք ամբողջ աշխարհում:
<< Շատ-շատ եմ սիրում թեյ: Օրական երևի 3-4 բաժակ խմում եմ: Համ համեղ է, համ էլ օգտակար: Հատկապես սիրում եմ Ահմադ թեյը, ուղղակի անկրկնելի է >> ,- նշում է թեյի սիրահար Աելիտա Աթաբեկյանը:

Մթերային խանութի վաճառողուհի Մարինե Լասյանն էլ փաստում է, որ ամենաշատ պահանջարկ վայելող թեյը Ակբար ապրանքանիշի թեյն է: << Գուցե Ակբարի ընտրությունը պայմանավորված է գնի հետ, քանի որ ամենաէժանն է մնացածների համեմատ, բայց եթե համը կախված է գնից, ապա ենթադրում եմ, որ ամենահամեղը հենց թանկ թեյերն են: Այնուամենայնիվ, եթե Ակբարը համեղ չլիներ, կարծում եմ` այսքան մեծ պահանջարկ չէր ունենա >>  ,- ավելացրեց վաճառողուհին:
Եվ չնայած թեյի տեսակների գնային տատանումներին և տարատեսակ համերին, այն կա և մնում է աշխարհում սիրելի ըմպելիք: